Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο της εκρίζωσης αιωνόβιων και υπεραιωνόβιων ελαιόδεντρων με σκοπό την μετέπειτα πώλησης τους για διακοσμητική χρήση. Η Μαρία Δρακάκη παρακολουθεί και φωτογραφίζει όλα τα στάδια αυτής της διαδικασίας. Ξεκινώντας με την αποτύπωση της βίαιης απομάκρυνσης των ελαιόδεντρων από τη γη στην οποία ρίζωναν για εκατοντάδες χρόνια, εστιάζει στην απαξίωση τους μέσω της μετατροπής τους σε συσκευασμένο εμπόρευμα και καταλήγει στην αποκάλυψη του τραυματικού αισθήματος απώλειας που προκαλεί η θέαση των γκρεμισμένων ξερολιθιών και των τεράστιων λάκκων με τις κομμένες ρίζες. H «αρπαγή», αποτελεί το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς, ένα φωτογραφικό οδοιπορικό το οποίο επιχειρεί να πληροφορήσει σχετικά με την επίθεση που συντελείται στη συλλογική εμπειρία μέσω της συγκεκριμένης συναλλαγής καθώς και να συμβάλει στη διάσωση των αιωνόβιων ελαιόδεντρων με την ανάδειξη τους ως αναπόσπαστο κομμάτι της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομίας, της λαϊκής ιστορίας και του μεσογειακού οικοσυστήματος.

In recent years, the phenomenon of uprooting centuries-old and over-century-old olive trees with the aim of later selling them for decorative use has been  widespread.  Maria Drakaki watches and photographs all the stages of this process. Beginning with the depiction of the violent removal of olive trees from the land in which they have been rooted for hundreds of years, she focuses on their depreciation through their transformation into a packaged commodity, and concludes by revealing the traumatic sense of loss evoked by the sight of toppled dry boulders and huge pits of the cut roots.  “Un- Earth” is the result of this work, a photographic journey that attempts to inform about the attack that is made on the collective experience through this particular transaction as well as to contribute to the rescue of the centuries-old olive trees by highlighting them as an integral part of natural and cultural heritage, folk history and the Mediterranean ecosystem.